Wystawa
Działami okrytymi kwieciem – Niepodległa
Jak my, współcześni, odbieramy i rozumiemy odzyskaną przed stu laty polską
niepodległość? Wiek temu niepodległość była wielopłaszczyznowym przeżyciem,
zawierającym w sobie cierpienie, ofiarę, pracę wielu pokoleń, tęsknotę za swobodą
życia i radością tworzenia nowej Polski. Dziś zjawisko to starają się przybliżyć
artyści, których prace zobaczymy w listopadzie 2018 r. w Pasażu Konesera na
warszawskiej Pradze (wejście od ul. Białostockiej).
Malarze i rzeźbiarze biorący udział w wystawie współczesnymi dziełami starają się
przybliżyć różne wymiary niepodległości, którą Polska odzyskała w 1918 r. Ma ona
bowiem wymiar narodowy – jako spełnienie upragnionej przez wieszczów misji
zmartwychwstańczej i jako bojowy zryw latami przygotowywany przez
intelektualistów, dyplomatów i wojskowych przełomu XIX i XX wieku. Tak o tym
opowiada Jan Zamoyski we wspomnieniach o ojcu: – Mój ojciec , mając rozległe
stosunki we Francji, po przybyciu wraz z Dmowskim do Paryża, rozpoczął na
szeroką skalę propagowanie niepodległości Polski, oddziaływania na opinie
publiczną poprzez artykuły w prasie, odczyty, a ponadto przez osobiste spotkania z
wpływowymi politykami francuskimi i innych narodowości …”
Nie mniej ważny jest prywatny i osobisty wymiar polskiej niepodległości. Zobaczyć
go można w biografiach, listach i pamiętnikach zwykłych ludzi, którzy w tamtym
czasie dojrzewali, poznawali się, zakochiwali, umierali. Wspomnienia zachowane w
archiwach rodzinnych pokazują, jak wielki wpływ odzyskanie niepodległości
wywarło na życie zwykłych Polaków. Tak jak na losy młodej Marii Tudansiekówny,
która pewnego dnia napisała list do nieznanego legionisty:
"Szanowny Panie! Ośmielam się skreślić słów parę, w celu nawiązania
korespondencji z Panem. Jestem młodą, żądną wrażeń, zatem znajomość nasza
listowna byłaby w najwyższym stopniu zajmująca i oryginalną. O ile otrzymam
odpowiedź, postaram się coś więcej o sobie napisać".
I otrzymała następującą odpowiedź: „Szanowna Pani! Przypadkiem dostały mi się w
ręce dwa listy, poniewierające się od kilkunastu dni w naszym Biurze Prasowym przy
Nacz. Dow. Adresowane do sierż. S.M. i kaprala St.M.. Otóż takowi w naszym biurze
„ Żołnierza Polskiego” nie znajdują się, więc nie wiadomo gdzie ich szukać. Proszę
mi wybaczyć, iż ośmielam się pisać do Pani jako do nieznajomej, lecz przeczytawszy
treść listów, pragnę zastąpić tamtych obydwóch i nawiązać z Panią korespondencję,
która mi będzie zawsze przyjemną i pożądaną , gdyż życie żołnierskie szare jest i
smutne. Władysław Czechlewski.
Co wynikło z korespondencji tej dwójki? Dowiemy się z pamiętnika Władysława
Czechlewskiego, którego fragmenty są prezentowane na wystawie w Pasażu
Konesera. Ponadto zobaczymy grafikę, malarstwo i rzeźbę, które opowiadają o
naszym współczesnym spojrzeniu na historię odzyskiwania niepodległości narodu,
współczesnymi wizjami i językiem sztuki pragną okazać szacunek dla minionych lat i
bohaterów.
Swoje prace pokażą:
Katarzyna Orthwein – wybitny grafik, 15 lat działalności w dziedzinie grafiki
artystycznej w Doświadczalnej Pracowni Litograficznej ZPAP im. Picasso.
Wytrawny litograf i rysownik, ilustrator książek dla dzieci. Charakteryzuje ją
malarstwo ekspresyjne, swoboda gestu, spontaniczność, bajkowość i poetycka
zaduma.
Zofia Kubicka – rzeźbiarka rzeźb figuratywnych. Jej prace zdobią prywatne kolekcje
w USA, Anglii, Włoszech. Rzeźby Zofii Kubickiej to obrazy malowane przez
przestrzeń, wibrację, subtelność i niespotykaną wrażliwość odczuwania struktury
rzeźbiarskiej.
Grażyna Sanigorska – rzeźbiarka i malarka. Jej wiodącym tematem w malarstwie i
rysunku jest człowiek oraz pejzaż. Tworzy kompozycje monumentalne i sztalugowe.
Celuje w portretach przedstawiających cechy psychologiczne jednostek.
Jan Kubicki – rzeźbiarz , performer. Autor wielu akcji artystycznych
ukierunkowanych na współczesną wizję człowieka. Artysta realizuje projekty
rzeźbiarskie i artystyczne w przestrzeniach publicznych, wychodząc poza granice
tradycyjnie rozumianej formy rzeźbiarskiej. Łączy formy przestrzenne, malarstwo i
sztuki audiowizualne, często angażując widza we własną przestrzeń twórczą.
Wystawa w Pasażu Konesera, adres: Plac Konesera 2, 03-736 Warszawa
wejście od ul. Białostockiej, czynna do dnia 8 grudnia 2018, w godzinach 11.00- 13,00 dla szkół i 16.00- 18.00, wstęp wolny .
